Pozostali ludzie oraz jak miejscowi postrzegają deportowanych

Naum Kleiman powraca do tematu nieufności wyrażanej wobec jego rodziny przez miejscowych. Rzeczywiście, wśród nich byli również dawni konwojenci wojskowi, którzy towarzyszyli im w drodze na zesłanie, a którzy na domiar zostali teraz tzw. stukaczi, którzy nadal pilnowali ich i na nich donoszą. Relacje ze stałymi mieszkańcami ze swojej strony wydają się być oparte na braku informacji, ale są również podsycane zadziwiająco bogatą wymianą i odzwierciedlają pomoc udzielaną zesłańcom przez mieszkańców wsi.