BioGrafie
Sandra KALNIETE
Sandra Kalniete przyszła na świat 22 grudnia 1952 r. w Togurze na Syberii w rodzinie zesłańców z czasów dwóch wielkich fal deportacji z Łotwy : matka została deportowana w czerwcu 1941 r., kiedy NKWD przeprowadziło operację usuwania „niebezpiecznych elementów antysocjalistycznych”, a ojciec w 1949 r. jako jeden z synów „bandytów”, tzn. opozycjonistów, którzy zwalczali Armię Czerwoną i występowali przeciwko sowietyzacji Łotwy.
Sandra poznaje ojczyznę swoich rodziców jako pięcioletnia dziewczynka i wyrasta na dobrą obywatelkę radziecką nie mając pojęcia aż do wieku dorosłego o dramatycznych przeżyciach i cierpieniach swoich rodziców. Doznała wstrząsu dowiadując się jak wyglądały prawdziwe losy jej najbliższych. Od tego momentu poczuła się odpowiedzialna za zachowanie ich w pamięci i przekazywanie wspomnień o nich innym. Otrzymała to w spadku po rodzicach i stała się tym samym rzecznikiem i symbolem zbiorowych losów i cierpienia Łotyszy. Sandra Kalniete jest jednym ze współzałożycieli Łotewskiego Frontu Ludowego i jedną z najważniejszych osobistości uczestniczących w przekształceniach ustrojowych w tym państwie, najpierw na stanowisku Ambasadora Łotwy przy ONZ, następnie jako Minister Spraw Zagranicznych i wreszcie jako Komisarz w Unii Europejskiej.
Po przeczytaniu książki Junga Changa Dzikie łabędzie postanawia napisać historię o zesłańczych losach swej rodziny. Wspomnienia jej zostały opublikowane w 2001 r. i przetłumaczone na kilka języków. W Polsce książka jej ukazała się pod tytułem W baletkach na śniegach Sybiru i stała się oficjalną publikacją z zakresu historii represji sowieckiej na Łotwie. Aktualnie jako eurodeputowana, Sandra Kalniete walczy na rzecz uznania tej represji przez organy Unii Europejskiej za ludobójstwo.