Europejska pamięć
o Gułagu

© Micheline Herc

© Micheline Herc

© Micheline Herc

© Micheline Herc

© Micheline Herc

© Micheline Herc

© Micheline Herc

© Micheline Herc

© Micheline Herc

© Micheline Herc

© Micheline Herc

© Micheline Herc

© Micheline Herc

© Micheline Herc

© Micheline Herc
Przeszłość rosyjska, polska i francuska
Przed drugą wojną światową rodzina Michaliny Herc żyła między Moskwą i Warszawą. Rodzice jej ukończyli studia we Francji i tam też się poznali, ale w 1932. Postanawiają wrócić do Warszawy, gdzie biorą ślub. Członkowie rodziny Herców są przemysłowcami bądź trudnią się handlem. I tak Michaïł Model, który był Rosjaninem bliskim mienszewikom, był vice-Prezesem przemysłu na całą Rosję i do 1922 r. posiadał trzy fabryki w Charkowie i w Kijowie. Wyemigrował do ówczesnego miasta Dantzing w 1922 r., gdzie nadal zajmował się przemysłem.
Józef i Sonia Hercowie (Hertz), dziadkowie Michaliny ze strony ojca. Józef pracował w przemyśle futrzarskim wraz ze swym ojcem, który miał kontaktyh z Londynem. Ojciec nadzwyczaj rozwinął interesy. Zginęli w obozie w Treblince.
Ojciec Michaliny Herc urodził się w Warszawie, a matka w Rosji w Kursku.
Gutek, jeden z wójów Michaliny Herc ze strony ojca, urodzony w 1911 r. Był międzynarodowym adwokatem w Londynie, ale chcąc pomóc rodzicom w czasie wojny wrócił w 1940 r. do Warszawy I został zabity w gettcie. Najstarszy z wujów został deportowany.
Dawid - stryjeczny dziadek ze strony matki Michaliny - został w Moskwie i sprawował funkcję dyrektora GUMU. Sima – jej stryjeczna ciotka uczestniczyła w bitwie o Leningrad. Natomiast Maria Rosenberg, ciotka ze strony matki Michaliny wyjechała do Francji w tym samym czasie co Ewgienia, matka Michaliny na studia do szkoły handlowej (w latach 1924-25) i osiedliła się we Francji.