Tajne akcje (1963)

"Wstąpiłem do Szkoły Muzycznej im. Juozasa Tallat-Kelpša. Od samego początku studiów poznawałem nowych ludzi... jak to młodzi ludzie rozmawiają na różne tematy... nie pamiętam, jak to było, ale poznaliśmy... podobnie myślących ludzi. Czasami myśleliśmy o losie Litwy, o losie naszego narodu. Doszliśmy do wniosku, że trzeba coś zrobić, podobno dla ratowania kraju. Młodym ludziom wydaje się to dość łatwe i nie brakuje im odwagi. Na początku, razem z moim kolegą Alvydasem Šeduikisem, pisaliśmy listy do studentów łotewskich i estońskich uniwersytetów i rozsyłaliśmy je. Drukowaliśmy je na terenie administracji szkoły. On był tam szefem związku zawodowego, ja byłem szefem rady akademika. W ten sposób mieliśmy dostęp do maszyny do pisania. To było w 1963 roku, na początku naszej działalności. Potem, w następnym roku, w przeddzień 16 lutego, postanowiliśmy rozdawać rysunki. Nasi koledzy ze studiów, Airė Gudelytė i Algis Kaliūnas (który, nawiasem mówiąc, był zesłańcem), tworzyli rysunki o tematyce antyradzieckiej, na przykład mapę Litwy z wielkim butem, inną mapę otoczoną drutem kolczastym... Rozdawaliśmy te rysunki, przyklejaliśmy je na słupie koło Uniwersytetu, na ulicy Donelaičio, na wieży dzwonnicy Katedry... To była nasza druga akcja. Następnie, już w 1966 roku, postanowiliśmy poszerzyć zakres działań. Pisaliśmy apele, mój przyjaciel Alvydas Šeduikis (który później był razem ze mną sądzony) reprodukował je fotografując, zrobił około 200 kopii. Zadzwoniłem ponownie do mojego kuzyna Jonasa Šestavickasa, żeby zaniósł te listy w kopertach na uczelnie (Akademia Muzyczna, Uniwersytet, Uniwersytet Pedagogiczny), wrzucał do skrzynek pocztowych, do budek telefonicznych, roznosiliśmy, gdzie się dało..."