BioGrafie

Krzysztof Janusz Werner urodził się w 1928 roku w Drohobyczu, na ówczesnej polskiej Zachodniej Ukrainie. Jego ojciec, człowiek prawy, patriota, działacz społeczny, został aresztowany w 1939 r. i zmarł na zesłaniu. Janusz kontynuował naukę i w 1942 r. wstąpił do konspiracyjnego liceum. W lutym 1944 r. został wcielony do Armii Krajowej i zaangażował się w działalność ruchu oporu. Został aresztowany w październiku 1944 r., podobnie jak wszyscy członkowie jego oddziału, którzy wyszli z konspiracji po wkroczeniu Armii Czerwonej do wschodniej Polski. Skazany w marcu 1945 r. na 8 lat ciężkich robót, w lipcu 1945 r. rozpoczął swoją podróż do Gułagu.
Przenoszony z jednego łagru do drugiego, odbywał karę w trzynastu różnych łagrach w Republice Komi, gdzie na przemian pracował przy budowie kolei i przez długi okres przebywał w szpitalu, aż udało mu się zostać asystentem pielęgniarki, po czym ponownie został wysłany do pracy przymusowej. Zwolniony w sierpniu 1954 r., na dwa miesiące przed końcem kary, na polecenie swoich przełożonych w Armii Krajowej przybył do Lwowa, gdzie powierzono mu misję, na temat których, woli milczeć ... Rok później dołączył do repatriowanej na Śląsk rodziny. Wznowił studia i pracował w biurze urbanistycznym w Opolu, gdzie poznał swoją żonę, córkę oficera rezerwy aresztowanego w 1939 r., który pół wieku później znalazł odnaleziony na liście rozstrzelanych w Miednoje. Od 1989 r. Krzysztof zaangażował się w tworzenie Związku Żołnierzy Armii Krajowej w swoim regionie, którego od kilku lat jest prezesem.