BioGrafie

53 Następna biografia→
Powrót do spisu treści

Michał  GIEDROYĆ


Michał Giedroyć urodził się w styczniu 1929 r. w starym rodzie litewskim, w Łobzowie w Zachodniej Białorusi, która wtedy jeszcze należała do Polski. W domu mówi się po polsku. Ojciec Michała był senatorem i piastował urząd sędziego zarządzając ogromnym majątkiem ziemskim w Łobzowie.

21 września 1939 r. ojciec zostaje aresztowany przez NKWD na terenie majątku rodzinnego. W kwietniu 1940 r. Michał wraz z matką i dwiema siostrami zostaje zesłany do Nikołajewki do północnego Kazachstanu. Tam jego matka pracowała w kołchozie.

Po ogłoszeniu amnestii w sierpniu 1941 r. udają się do Uzbekistanu, z zamiarem dołączenia do formującej się tam Armii Generała Andersa i opuszczenia terytorium Związku Radzieckiego via Iran.

Michał jest za młody, żeby walczyć na froncie, gdzie tysiące Polaków pod dowództwem Aliantów wyzwalają Włochy zwyciężając krwawą bitwę pod Monte Cassino. W 1944 r. dociera do obozu na obszarze Gazy w Palestynie, gdzie ma być szkolony na żołnierza. Generał Anders osobiście wręcza mu dyplom wojskowy.

W 1947 r. Michał Giedroyć dociera do Anglii i rozpoczyna tam studia inżynieryjne na wydziale lotnictwa.Żeni się i jest ojcem trojga dzieci. Po długich poszukiwaniach i staraniach, rodzina dowiedziała się dopiero po wojnie, w 1948 r., że ojciec Michała, Tadzio Giedroyć został zamordowany w czerwcu 1941 r. przez NKWD podczas ewakuacji więzienia w Mińsku do Igumenu, bo był za słaby, żeby samodzielnie iść.

W 2010 r. Michał Giedroyć postanawia „przepędzić koszmary, które nawiedzają go nocą” i napisać wspomnienia opublikowane najpierw w języku angielskim i które ukazały się po polsku pt. Na krawędzi krateru.

PDF (78.07 KB) See MEDIA