TemaTyczny
Tereny anektowane przez ZSSR - 1939-1941
Na mocy paktu Ribbentrop-Mołotow, niemiecko-radzieckiego traktatu podpisanego w sierpniu 1939 r. zawierającego tajne klauzule o podziale Europy Środkowej i Wschodniej między dwoma nowymi sojusznikami, w latach 1939-40 Stalin podejmuje kolejny etap ekspansji na Zachód. Procesowi stalinizacji na nowo zdobytych terytoriach towarzyszy represja, której ofiarą padają byłe elity i inne tzw. „kontrrewolucyjne wrogie elementy społeczne”.
W 1940 r. trzy fale deportacji mają miejsce z terytoriów polskich anektowanych na Ukrainie i z tzw. Zachodniej Białorusi. Wywózki obejmują byłych cywilnych kolonistów oraz tzw. osadników, miejscowe elity i część uchodźców ( głównie Żydów) uciekających w obawie przed prześladowaniami z zachodnich terenów Polski okupowanych przez Niemców. Kolejna fala deportacji rozpoczyna się na wiosnę 1941 r. : 22 maja z Ukrainy Zachodniej, następnie w nocy z 19 na 20 czerwca z Mołdawii.
Wielu dorosłych mężczyzn „ głowy rodziny” często skazywano na przymusowe roboty w obozach pracy, a kobiety i dzieci wywożono na Syberię i do Kazachstanu w celu zaludniania tamtejszych terenów w tzw. koloniach specjalnych. Tym sposobem ponad 500 tysięcy ludzi zostało wysiedlonych w głąb Rosji.